بی احساس
اشنا بودم وبیگانه خطابم کردند عاشقت بودم ودیوانه خطابم کردند 
گفتم ای یار گفت زهر مار گفتم ازدوری توبیمارم
گفت به جهنم مگرمن پرستارم
چه زود از یاد بردی
چه زود از خاطرت رفت
که من به یادت زنده بودم
که عشق را برایت معنا دادم
چه زود فراموش کردی
دلم را بخاطر تو از یاد برده بودم
وای بر تو
که چه زود از یاد بردی
قلبم را به اجبار به نامت کرده بودم
و وای بر من
که چه زود فراموش شدم
نمی دانم خاطرت هست یا که آنرا نیز فراموش کردی که من تنها با صدای تو آرام بودم
نمیدانم یادت هست
تمام راهم را برای تو آواز می کردم
میدانم دیگر هیچ یادت نیست
من همان تنهای آواره ای خواهم شد
که تو مرا یافته بودی 
